اين يك حقيقت است كه  است كه مردمان پارس زمان هخامنشي به واسته آيين اجباري كورش پادشاه

ايرانيان كه در آن ختودت سفارش شده است با محارم خود ازدواج ميكرده اند.

آنچه از نوشتار استاد پورداود در رابطه با واژه خَوتَو دريافتم اين است كه در واقع واژه ختودت برگرفته از " خَـوتَـو "  مي باشد.

موبد اردشير آذرگشسب در رابطه با عنوان فوق مى گويد: ((راجع به  زناشوئى با نزديكان كه در ايرانيان باستان بوده است، برخي ها عقيده دارند كه در وهله اول يونانى ها بودند كه بخاطر دشمنى با ايرانيان ، به آنان چنينآيين را تحميل كردند و كارهاى سه تن از پادشاهان را مستمسك اين نسبت قرار داده اند.

حال ما اين قضيه را تعقيب مى كنيم تا ببينيم اصل داستان در مورد اين افراد چگونه بوده است ؟

1 - ازدواج كامبوزيا با خواهر خود:

آنچه از اين نوشته بدست مى آيد اين است كه در ايران باستان ازدواج با محارم  سابقه كشورى داشته و . بنابراين هرودت گفته اش يك حقيقت بوده))

2 - ازدواج اردشير دوم با دختر خود:

در اينجا مشاهده مى شود كه شاهنشاه از اينكه به دختر خود عشق مى ورزد، همواره مى كوشد تا اين عشق را از نظر مردم پوشيده دارد، چون از مردم و مادرش خجلت مى كشد، و عاقبت اردشير به تحريك مادرش كه زن جاه طلب و بدجنسى بود، به اين كار اقدام مى ورزد))

3 - ازدواج قباد با دختر خود:

((مورخ بزرگ ايراني  مى گويد: عمل ازدواج با محارم اخيرا در ايران پيدا شده و همه اين خلاف قانونها و بى نظمى ها، در اثر تعليمات دين مزدك در ايران پيدا شده بود كه با خلع قباد از پادشاهى و كشته شدن مزدك و مزدكيان ، ريشه كن شد، و پيش از پادشاهى قباد و ظهور مزدك ، عمل ازدواج با محارم در ايران ، متداول نبوده و به قول آگاتياس ، اخيرا شيوع يافته است .(521) ))

معنى و مفهوم خيتودت چيست ؟

گرچه واژه خيتودت را چندين تن از استادان و خاورشناسان اروپائى به معنى ازدواج با محارم گرفته اند، ديگران براى اين واژه ، معانى ديگرى چون خويشاوندى ، خويشى دادن ، جانبازى ، همبستگى و يگانگى نموده اند. گانگا، استاد مشهور پارسى ، در فرهنگ اوستائى خود، آن را به معنى همجنس بازي با محارم مى داند و دكتر اشپيگل آلمانى در ترجمه اوستا، اين كلمه را به معنى ازدواج با محارم گرفته و مى گويد: .((بنابراين ، حال كه معناي اين واژه را دانستيم ، معلوم مى شود كه به  اين كلمه معناى ازدواج با محارم را دارد. دكتر وست مى گويد: اين واژه در قسمت هاى قديمى اوستا يافت نمى شود و در قسمت هاى بعدى كه اين كلمه بكار رفته همه جا به معنى كار خوب و پر ثواب است .بارى به هر روى با مطالعه قسمتهاى موجود اوستا، كه كتاب مذهبى زرتشتيان و سندى معتبر راجع به اعتقادات و سنن مزديسنان مى باشد، ما نمى توانيم به پارسيان اطمينان دهيم كه مساءله ازدواج با محارم در ميان زرتشتيان نبوده است . و از اينگونه نسبت در اوراق تاريخ به اقوام و ملتها زياد آمده است ، كه از باب نمونه به بعضى از آنها اشاره مى كنيم :

1 - كورش پادشاه ايران باشتان كه از خواهران و مادر خود صاحب فرزنداني شده بود

2- سيمون ، شخصيت آتنى از اينكه با خواهر ناتنى خود ازدواج كرد، مورد سرزنش مردم قرار نگرفت

3 - دموتسن ، در ادعا نامه خود بر ضد اوليد، مى گويد: پدر بزرگ من با خواهر خود كه از يك پدر و مادر بودند ازداج كرد.

4 - اسكولياست ، مى گويد: در بين يونانيان قديم ازدواج با خواهر ناتنى منع قانونى نداشت

5 - لنان ، مى گويد: اسپارتى ها، مى توانستند حتى با خواهران هم شير و يك پشت خود ازدواج كنند

6 - آدام مى گويد: ازدواج والدين با اولاد خود در بين يونانيان مرسوم بوده است

7 - در عهد عتيق - تورات - آمده است : لوت (لوط) پيامبر در زمان كهولت اين عمل را انجام داده است ! بخوبى معلوم و روشن است كه اين تهمت دليل روشنى بر تحريف تورات كنونى و بى اعتبارى آن مى باشد

8 - در تاريخ هرودت آمده است : در مصر قديم ، ازدواج بين خواهر و برادر، عموميت داشته است و يهودى هاى مقيم اسكندريه اين مطلب را تاءئيد مى كنند

9 - لويسن مى گويد: آسورى ها هم با نزديكان خود مزاوجت مى كردند.

10 - و اسميت مى گويد: در عربستان قديم ، اينگونه ازدواج ها، وجود داشته است .((خلاصه اينكه در اوراق تاريخ ، مشابه اين گونه قضايا زياد نقل شده است . گرچه ما با نقل اين مطالب منظورمان اين نيست كه خداى ناكرده بخواهيم ملتى را متهم كرده ، يا بدگوئى از قومى بنمائيم ، بلكه مقصود اين است كه ثابت كنيم كه اين تنها ما -پارسيان - نيستيم كه در  تاريخ كهن داراي چنين آداب و رسومي بوديم، بلكه اينگونه آيين هادر بسيارى از ملتهاى باستانى بوده است ، و هيچ قومى نمى تواند از زبان و قلم مورخان ، در امان باشد))